SHA-256 از خانواده توابع هش رمزنگاری SHA-2 است که توسط سازمان NSA طراحی شده است. Secure Hash Algorithms) SHA) یکی از الگوریتم‌های ایمن هش است. توابع هش رمزنگاری شده یک سری عملیات‌های ریاضی هستند که بر روی داده‌های دیجیتالی اعمال می‌شوند؛ یک شخص با مقایسه هش محاسبه شده (خروجی که از درون الگوریتم هش در می‌آید) با مقدار هشی که مورد انتظار وی است، می‌تواند درستی و صحت یک داده را تشخیص دهد. داده‌ها می‌توانند در یک فرآیند یک طرفه به هش تبدیل شوند، اما هش تولید شده را نمی‌توان تبدیل به داده اولیه کرد.
در رمزنگاری، SHA-2 مجموعه‌ای از توابع درهم سازی محسوب می‌شود (SHA-224 , SHA-256 , SHA-384 , SHA-512) که توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا طراحی و توسط مؤسسه ملی فناوری و استانداردها در سال ۲۰۰۱ به عنوان استاندارد پردازش اطلاعات انتشار یافت. SHA برگرفته از الگوریتم درهم‌سازی ایمن است که به انگلیسی اگر بنویسیم و ابتدای آن‌ها را در نظر بگیریم این عبارت مخفف را به ما می‌دهد. الگوریتم SHA-2 نسبت به نسخهٔ قبلی خود تغییرات اساسی کرده‌است. این الگوریتم شامل ۴ تابع درهم‌سازی است با چکید پیام‌های ۲۲۴ و ۲۵۶ و ۳۸۴ و ۵۱۲.
در سال ۲۰۰۵ خطاهای امنیتی در الگوریتم اس‌اچ‌ای-۱ کشف شد که ممکن بود منجر به شکست آن در حوزه ریاضیات به کار رفته در آن شود و از آن موقع بود که نیاز به یک الگوریتم ایمن تر احساس شد. اگرچه SHA-2 از لحاظ زیادی شبیه نسخه ۱ است ولی این دست از حملات ذکر شده برای آن پیش‌بینی نشده‌است.